De Keris is een oude dolk uit Indonesië dat vandaag de dag nog steeds even belangrijk is als in voorouderlijke tijden. De Keris werd van generatie op generatie doorgegeven en was een gewaardeerd familieerfstuk, met behoud van magie en kracht, evenals krijgerachtige wapens.

De Keris komt al eeuwen voor in Indonesië, en heeft veel verschillende vormen. De essentie van de Keris is onveranderd gebleven, maar in de loop der jaren zijn er subtiele verschillen in het uiterlijk gekomen.

Hier is een korte beschrijving van oude kerissen in Indonesië en hoe deze door de eeuwen heen is veranderd.

 Ontstaan van Keris

Het is niet bekend wanneer de keris precies is ontstaan, en geleerden zijn het niet eens over de oorsprong en wanneer de Keris precies is ontstaan.

 Er zijn enkele stenen grafures bij de Borobudur-tempel in de buurt van Yogyakarta, en ook een lokale hindoeïstische tempel met blanke wapens die sterk lijken op de Keris. Ze zijn niet 100% een match, maar velen geloven dat dit de oorsprong van de keris was.

Sommige anderen geloven dat het pas een paar eeuwen later in Indonesië is aangekomen, terwijl anderen geloven dat er nog eerder tekenen van zijn via Zuid-China. Als de theorieën over Zuid-China kloppen, zou dit de Keris dateren uit ten minste de 5e eeuw. Velen zijn van mening dat er te veel verschillen zijn tussen de Dong Son-Kerissen van Zuid-China en de Keris om dit een plausibele optie te laten zijn.

 Hoewel niemand precies weet hoe en wanneer de Keris is ontstaan, is het duidelijk dat ze door de eeuwen heen zijn verder ontwikkeld, met kleine aanpassingen in de vorm. Voor veel verzamelaars en Keris-liefhebbers is het essentieel om het Keris te kunnen dateren, dus werd er een classificatiesysteem gecreëerd.

 Systeem van Keris-classificatie in Java

 Om de Keris en zijn leeftijd te bepalen, is het noodzakelijk om het Keris te classificeren. Dit staat bekend als tangguh, het proces van het beoordelen van het type Keris, de periode van de maker of de periode waarbinnen het is gemaakt.

 Tangguh is een los concept, maar heeft over het algemeen betrekking op hoe de fysieke kenmerken van de Keris samenkomen om het type te helpen definiëren. Elke tangguh heeft zijn eigen kenmerken en door de Keris te classificeren, kan het in de meest geschiktetijd worden geplaatst.

 De meest voorkomende fysieke indicatoren die worden gebruikt om de Keris te classificeren zijn:

1. Tanting - het geschatte gewicht

2. Besi en Baja: het basis materiaalbesi of baja (ijzer of staal)

3. Pamor: de materialen die zijn gebruikt om het kenmerkende ontwerp te creëren dat contrasteert met het Keris

4. Pawakan: de algemene visuele indruk en het hoofdgedeelte van de Keris

5. Gonjo: het brede, afzonderlijke gedeelte aan de basis van het blad

6. Gandhik: de gebogen zwelling aan de basis van het blad, aan de voorkant

7. Blumbangan: de groef aan de basis van het Keris die tussen wijsvinger en duim wordt geklemd

8. Sogokan: De centrale bewerking die oprijzen vanaf de basis van de Keris

9. Ada-Ada: Die centrale verhoging in het centrum van e wilah

10. Kruwingan: een inkeping die aan weerszijden van de Ada-Ada loopt

11. Luk: de golven/rondingen op het blad

12. Wadidang: de brede ronding van het blad

Omdat veel Kerissen oude bladen zijn en niet alle originele kenmerken duidelijk of intact zijn, is het niet altijd mogelijk om alle kenmerken binnen één enkele classificatie op één lijn te brengen. Er kunnen uitzonderingen zijn in het geval van Kerissen van extreem hoge kwaliteit die in alle opzichten zeer goed bewaard zijn gebleven. Het is daarom gebruikelijk dat de classificatie wordt toegekend aan de categorie die het dichtst bij lijkt te passen.

 Het classificeren van de Keris door de eeuwen heen

 Hoewel elke empu zijn eigen unieke stijl en techniek had, veranderden de Keris door de eeuwen heen onmerkbaar en bleven ze hetzelfde, maar met kleine verschillen. In staat zijn om het nauwkeurig te classificeren is een goede manier om het blad te dateren en de wortels nauwkeuriger te identificeren.

 Dit zijn de Javaanse tangguh-classificaties:

Tangguh-classificaties

OUDHEID: De Buda/Budho Keris (circa 125 - 1125)

Koninkrijken: Purwacarita, Medang Siwanda, Medang Kamulan, Tulis, Gilingwesi, Mamenang, roller Wiraradya, Kahuripan en Kediri.

Budakerissen zijn gemakkelijk te herkennen omdat het Keris altijd kort, breed, dik en zwaar is. Wat moeilijk is om onderscheid te maken tussen echt en namaak. Alleen serieuze liefhebbers kunnen het verschil zien.De pesi is vierkant.

------

OUDE MIDDELEEUWEN (circa 1126 n.Chr. - 1250 n.Chr.)

Koninkrijken: Janggala (Jenggala), Kediri, Pajaran, Cirebon

Janggala kenmerken: korte vorm van ganja, wadidang rechtopstaand, ijzerglad en effen zwart pamor als wit haar, sogokan met pamor.

Pajajaran kenmerken: ganja ambatok mengkurep, pluizig, sirah cecak lang, vezelig en droog ijzer, stukjes Keris slank, pamor als een dik/groot, of pejetan of blumbangansogokan vrij breed en kort. Pajajaran was gecentreerd in West-Java van de 13e tot de 16e eeuw. Het oude Soenda-koninkrijk met een animistische cultuur.

-----

OUDE MIDDELEEUWEN (circa 1251 n.Chr. - 1459 n.Chr.)

Koninkrijken: Majapahit, Jenggala, Kediri, Tuban, Madura, Majapahit, Blambangan

Majapahit kenmerken: Stukjes Keris slank vrij klein/slank, ganja sebit rontal klein en flexibel, kort en puntig sirah cecak, odo odo is scherp, zwaar metaal en zwart. Pamor ngrambut lang behaard of vezelig.

Jenggala kenmerken: Het strijkijzer is dicht en glad gitzwart. Pamor, indien aanwezig, is als wit haar.

Tuban kenmerken: Hooggevormde ganja - harige, stompe kopvlek. , Sirah Cecak stomp, pamor spreidt zich uit, snede van de Keris is bol en breed

Madura-kenmerken zijn onder meer een Keris dat ruwijzer is - ruw en zwaar, sekar kacang bot en heeft een "grote" pamor.

------

MIDDELEEUWEN (TENGAHAN) (circa 1460 n.Chr. - 1613 n.Chr.)

Koninkrijken: Demak, Pajang, Madiun, Mataram

Vroege Mataram (Senopaten) kenmerken: een vorm van ganja (hagedissen vangen prooi), volledige pamor sogokan, sekar kacang als broodje Wayang (marionetten), pamor ziet er solide uit en de bovenste van puyuan zitten vast (einde van sogokan)

------

JONGE Kerissen (NOM) (circa 1614 - 1945)

Koninkrijken: Kartasura, Surakarta, Yogyakarta, HB, PB

Kartosura bestaat uit ijzer dat een beetje ruw is, zware buikKerissen en ganja met hagedissenkop en puntige vorm.

Surakarta heeft een Keris zoals een cassaveblad. Het strijkijzer is prima. pamor verspreid. Puyuan puntige vorm, gulu gesmolten op korte ganja. Odo-Odo en andere onderdelen zien er lief en flexibel uit.

Yogyakarta heeft een hangende ganja, glad en zwaar metaal, vol pamor verspreid over het Keris.

De Pakubuwana X-periode van erfgoedkeris zou zijn geëindigd in 1939, waarna veel van de grootste kerismakers de Tweede Wereldoorlog niet overleefden

------

ONAFHANKELIJKHEID (KAMARDIKAN) (circa 1945 - heden)

Kerissen gemaakt na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1945 zijn opgenomen in de classificatie genaamd "kamardikan" De wederopstanding van de keriskunst in Surakarta werd in 1970 hervat door een meester ("empu") genaamd K.R.T Hardjonagoro (Go Tik Swan), ondersteund door Sudiono Humardani. De Kerissen die door deze makers en de makers die volgden, werden Kamardikan genoemd.)

Vervalsingen en fraude op de Keris-markten

De Keris is iets moois en biedt spirituele energie samen met prachtig vakmanschap. Met veel verschillende stijlen en bladen in veel verschillende tijdperken, varieert Keris enorm in stijl, vorm en uiterlijk.

Deze diversiteit maakt deel uit van hun aantrekkingskracht; Omdat elk Keris afzonderlijk en door een gespecialiseerde metaalsmid wordt gemaakt, bestaat er niet zoiets als een universeel ontwerp. Zijn grootste kracht is echter ook zijn zwakte; de verschillen in het uiterlijk van de Keris betekenen dat het veel gemakkelijker kan zijn om een vervalsing te verkopen.

 Het internet heeft het mogelijk gemaakt om aankopen te doen die anders onbereikbaar zouden zijn geweest, maar als je niet naar Indonesië reist, hoe weet je dan of een Keris echt is?

 Hier is een nadere blik op de echte Keris-Keriss en hoe u kunt voorkomen dat u wordt opgelicht door een nep.

 Inconsistenties in materialen

 In de wereld van antiek is een van de veelbetekenende tekenen dat een item niet echt is, een gebrek aan consistentie in de gebruikte materialen.

Als een antiek bijvoorbeeld beweert te dateren uit de 11e eeuw, maar materialen gebruikt die pas in de 15e eeuw in de regio beschikbaar waren, moeten er alarmbellen gaan rinkelen. Of zouden ze dat moeten doen?

 Om de zaken nog ingewikkelder te maken, is het heel gebruikelijk om Keris te vinden met materialen die uit verschillende tijdperken komen, en ook uit verschillende regio's. Dit betekent dat zelfs als de compositie niet uniform is, dit niet betekent dat het nep is.

 Dit klinkt misschien twijfelachtig, maar daar is een heel goede reden voor. Kerissen werden zo hoog gewaardeerd dat ze via de bloedlijn werden doorgegeven, meestal van vader op zoon. Hoewel ze bekend stonden om hun spirituele kwaliteiten, werden ze ook gebruikt in gevechten. Krijgers hadden meestal drie verschillende Kerissen en gebruikten er een om te steken en een andere om te pareren. De Keris dat wordt gebruikt om te pareren zou worden blootgesteld aan enorme kracht en schade zou niet ongewoon zijn. In veel gevallen kan de parerende Keris ernstig gebroken of beschadigd zijn.

 Maar hoe erg de Keris ook gebroken was, het weggooien ervan was uit den boze. Elke Keris herbergt een djinn en het weggooien van de Keris zou extreem veel pech brengen. Elke Keris zou langzaam en nauwgezet zijn gerepareerd. Net als een verbrijzelde vaas die weer aan elkaar is gelijmd, is het mogelijk om de scheuren te zien als je goed kijkt - en dat betekent verschillende materialen die in onderdelen worden gebruikt.

 De reden hiervoor is dat het historisch gezien niet altijd mogelijk was om aan dezelfde materialen te komen. In plaats van de Keris kapot achter te laten, werden de Kerissen gerepareerd met alle geschikte materialen die te vinden waren. Dit kan inhouden dat materialen uit andere regio's worden verzonden, waardoor een verwarrende mengelmoes van culturele authenticiteit ontstaat.

 In veel opzichten kan het hebben van een Keris gemaakt van verschillende materialen een teken zijn dat het echt is - maar niet altijd!

 Leeftijd van de Keris

De Keris staat bekend als een oud type dolk dat afkomstig is uit Indonesië, dus als je een keris wilt kopen is het logisch om naar een oudere keris te zoeken.

 Er zijn veelKerissen die eeuwen oud zijn, maar nieuwe items kunnen kunstmatig worden verouderd om er veel ouder uit te zien. Het is daarom niet zo eenvoudig om er zomaar een keris te vinden die antiek lijkt is.

 Kerissen worden vandaag de dag nog steeds gemaakt in Indonesië en ze blijven een belangrijk onderdeel van de lokale cultuur. Vanwege hun immense populariteit worden er echter veel Kerissen verkocht die in massa zijn geproduceerd.

 Als je een Keris wilt dat de Keris-stijl imiteert en knipoogt naar de traditie en culturen, kan een in massa geproduceerd item prima zijn, maar het is van vitaal belang om te begrijpen dat dit geen authentieke Keris is.

Het is mogelijk om een gloednieuwe Keris te kopen, maar u moet zeker zijn van de bron waar u koopt. Er zijn veel fabrikanten die zich richten op toeristen, waardoor Kerissen worden gemaakt die er echt uitzien, maar eenvoudige reproducties zijn. Om een echte Keris te kopen, moet je een ervaren empu vinden en bereid zijn te wachten tot ze de Keris hebben gemaakt. Moderne technieken zorgen ervoor dat dit veel sneller gaat dan in het verleden, maar meestal kan het nog steeds een paar weken duren.

 Dit alles betekent dat het onmogelijk is om te zeggen of een Keris legitiem is op basis van zijn uiterlijk. U kunt gloednieuwe Keris krijgen die echt zijn, en Keris die antiek lijken te zijn, wat slechts reproducties zijn. En het omgekeerde is ook waar; er zijn veel oude Kerissen die absoluut authentiek zijn, en nieuwe Kerissen die in de fabriek geproduceerde replica's zijn.

 Tenzij je de bron kent of het item laat verifiëren door een expert, is het onmogelijk om zeker te weten of je naar een Keris kijkt of gewoon naar een copycat-item.

 Verificatie verkrijgen

 Het is nu gemakkelijker dan ooit om items online te kopen, wat betekent dat culturele artefacten zoalsde Keris kunnen worden gekocht zonder eerst naar Indonesië te hoeven trekken. Dit maakt het veel handiger, maar opent ook de deuren voor meer vervalsingen en fraude, vooral als u koopt zonder de goederen eerst in het echt te zien.

 Het is daarom aan te raden om vast te houden aan verkopers die je kunt vertrouwen, en altijd op zoek te gaan naar bewijs van authenticiteit. Natuurlijk kan elke verkoper zijn eigen certificaat uitgeven om te verifiëren dat zijn artikelen echt zijn, dus deze certificaten moeten afkomstig zijn van een onafhankelijke derde partij die een expert is in Keris.

 Als onderdeel van het verificatieproces moet de geschiedenis van de Keris uitgebreid worden gecontroleerd. Bepaalde kenmerken van de Keris zullen experts in staat stellen om te verifiëren of beweringen waar zijn, en ook om het nauwkeurig te kunnen verouderen.

 Het hebben van een geschiedenis van de Keris is een integraal onderdeel van het bezitten ervan, want het is natuurlijk niet alleen een decoratief Keris. De spirituele kracht van de Keris betekent dat de eigenaar moet begrijpen wat de djinn is die erin ligt en wat er nodig is om hem te voeden. Met de juiste authenticatie kunt u informatie krijgen over de specifieke magische krachten en hoe deze specifieke Keris moet worden gebruikt.

 Veiling- en tweedehandssites kunnen deze informatie niet verstrekken, dus u loopt het risico een namaakartikel te kopen. Tenzij u in Indonesië rechtstreeks bij een empu koopt, moet u niet het risico lopen een Keris online te kopen zonder een onafhankelijk bewijsbewijs.

Mystieke en spirituele kracht van de Keris

 De Keris is een traditioneel Indonesisch dolk dat zowel door krijgers als door adel wordt gedragen. Het is echter veel meer dan een simpel wapen; de Keris heeft een mystieke en spirituele kracht die zorgvuldig moet worden gerespecteerd om harmonie te garanderen.

 Het huis beschermen, de meester verdedigen, kwalen genezen en water produceren; de Keris is in staat tot een aantal werkelijk magische prestaties. Hier is een nadere blik op zijn kracht en wat het kan doen.

 Inherente magische kwaliteiten

 De Keris is een formidabel wapen en veel aspecten, zoals de golvende rondingen, zijn ontworpen om maximale verwondingen te veroorzaken bij gebruik in gevechten. Het zijn echter de magische kwaliteiten van de Keris die hem onderscheiden.

 Wanneer elke Keris wordt gemaakt, moeten tijdens de bereiding bepaalde rituelen worden gevolgd. Alleen speciale Kerissensmeden, bekend als empu, kunnen Keris maken en het moeizame proces kan enkele jaren in beslag nemen. Gedurende deze tijd neemt de Keris een eigen energie aan, die een oude spirituele kracht herbergt die wordt opgeroepen door de empu die de Keris creëert.

 Om deze reden is niet elke Keris geschikt voor elke persoon. Een Keris kan geluk of ongeluk brengen, maar dit hangt ervan af of hij compatibel is met degene die hem heeft gekozen.

 Eenmaal gekoppeld, mag alleen de eigenaar de Keris ooit optillen en moet deze te allen tijde met respect worden behandeld. Als een persoon zijn Keris mishandelt, zal de beschermgeest vertrekken en terugkeren naar de geestenwereld, waardoor de Keris zijn essentiële kracht verliest.

 In het eerste Javaanse jaar na het bezit van de Keris, moet het een speciaal offer van wierook, rijst en bloemen krijgen om de geest te behouden en zijn bovennatuurlijke vermogens vast te houden.

 De Keris moet ook worden gereinigd tijdens de heilige maand Suro. Het proces van heilige reiniging vereist limoen- of citroensap, een mild wasmiddel of zuur kokossap, water, een borstel, een container en arseen (rauw sinaasappelarseen of arseentrioxide). Het ritueel in drie fasen omvat Mutih, Marangi en Anjamasi: reinigen, etsen en beschermen.

 De Empu

 Zoals hierboven vermeld, speelt de empu een belangrijke rol bij het ontstaan van de Keris. Hoe krachtiger de Keris, hoe vaardiger de empu moet zijn om de energie van de geest of djinn, zoals ze ook wel worden genoemd, te kunnen benutten.

 De beoogde meester van de Keris zal de empu vertellen wat ze van het Keris willen, en de intentie van de empu zal het type geest bepalen dat de Keris bewoont. Een empu moet misschien enige tijd hard werken aan rituelen om ervoor te zorgen dat de Keris goed is, waarbij alle sporen van kattenkwaad of kwaadaardigheid worden uitgeroeid.

 De empu zal ook in staat zijn om de magische krachten en kracht van de Keris te beïnvloeden door de pamor die het Keris bedekt. De precieze mix van gebruikte materialen maakt een verschil; het gebruik van metalen uit zowel de aarde als de lucht levert de sterkste en meest spiritueel rijke Keris op. Een geplande pamor kan het Keris doordrenken met sterke energie, maar een ongeplande pamor, bekend als Pamor Tiban, wordt beschouwd als een geschenk van God en een nog krachtigere manifestatie.

 Verschillende soorten pamor leveren verschillende kwaliteiten, zoals Pamor Miring voor glorie of Pamor Mlumah voor rust en geluk.

 De geest van Keris, de Isi of Tuah.

 Hoewel de meeste Kerissen een eigenaar vinden, is dat niet voor elk Keris het geval. De legende zegt dat sommige Kerissen de gevuld zijn met kwaadaardige geesten en als zodanig ongeluk brengen of geen goed doen, zwarte magie…

 In plaats daarvan zoeken deze Kerissen opzettelijk slachtoffers op en vinden ze het leuk om schade aan te richten. Er wordt gezegd dat ze onafhankelijk rondvliegen en op verschillende sluwe manieren detectie kunnen vermijden. Er is een bepaalde Keris die wordt tentoongesteld in een museum waarvan wordt gezegd dat hij in staat is zichzelf uit te hullen, een onschuldig slachtoffer te vermoorden en zichzelf weer schoon te vegen voordat hij 's ochtends terugkeert naar zijn vitrine.

 Maar niet alle Kerissen bevatten bloeddorstige geesten die een offer eisen; Sommigen zijn bereid hun baasjes te beschermen en te bewaken. Er zijn veel verhalen over de geest binnen de Keris die onafhankelijke actie onderneemt om zijn meester te verdedigen. Dit omvat verhalen over een Keris die zich naar een vijand gooit zonder dat de eigenaar een vinger uitsteekt, in de lucht zweeft en hevig trilt om de eigenaar te waarschuwen voor dreigend gevaar.

 De geest zal de eigenaar alleen toestaan om de Keris uit de schede te halen, en zelfs dan moet altijd een bepaald ritueel worden gevolgd. De schede moet in de linkerhand worden gehouden met de handpalm eronder en de schede naar boven gericht. Het handvat moet met de rechterhand worden vastgehouden, met de duim tegen de mond van de schede gedrukt, waarbij druk wordt uitgeoefend om de Keris te verwijderen.

Als de Keris stijf of onverzettelijk aanvoelt in de schede, moet deze worden achtergelaten en niet worden geforceerd. Zodra de Keris met succes uit de schede is gehaald, moet de eigenaar het voorzichtig optillen om langzaam het voorhoofd aan te raken. Deze beweging is een teken van respect voor de geest die in de Keris zit. Er zijn andere Kerissen in verschillende regio's van Azië, en ze kunnen verschillende rituelen hebben bij het uit de schede halen van de Keris.

 Magische krachten van de Keris

Zoals we al hebben gezien, zijn er veel overtuigingen rond de geest die in de Keris leeft en wat er nodig is om zijn bovennatuurlijke goede wil te behouden.

 Door de lucht vliegen, vijanden aanvallen en waarschuwen voor gevaar zijn slechts enkele van de magische eigenschappen die de Keris zou bezitten.

 Het aanvallen van vijanden in de conventionele zin is niet de enige manier waarop een Keris zijn eigenaar kan beschermen. Close combat kan zelfs met de beste Kerissen gevaarlijk zijn, dus de Keris biedt manieren om van veraf hetzelfde resultaat te bereiken. Als je de Keris in de voetafdrukken van iemand drijft, zou hij dood neervallen. Je kunt ze ook simpelweg doden door de Keris in hun richting te wijzen.

 De krachten van de Keris zijn bijna eindeloos, maar verschillende Kerissen hebben verschillende vaardigheden, en dit wordt weerspiegeld in het gebruik. Een gewone Keris wordt meestal in een huis gehangen om bescherming te bieden en vereist geen magie om de beste effecten te produceren. Anderen zijn complexer en kunnen het beste worden beperkt tot ervaren magiërs die de spirituele kracht kunnen gebruiken om hun rituelen te verbeteren.

De magische mythen en legendes van Keris

De meeste Kerissen zijn gemaakt met maar één ding in gedachten: het vermogen om goed te presteren in gevechten. Hoewel sommige Kerissen speciaal zijn gemaakt voor gebruik door krijgers, is de oorsprong van dit speciale Indonesische Keris veel complexer.

 Van elke Keris wordt gezegd dat hij zijn eigen geest herbergt, die een energie bevat die rechtstreeks tot de eigenaar spreekt. Niet alle Kerissen zijn geschikt voor elke persoon; Sommige Kerissen brengen de ene persoon ongeluk, maar schenken geluk aan de andere.

 De mystieke kwaliteiten van de Keris en het unieke gebruik ervan door de geschiedenis heen betekent dat er veel mythen en legendes zijn die van de ene generatie op de andere zijn doorgegeven. Hier is een verzameling van enkele voorbeelden van de beroemde magische krachten van de Keris.

 De aard van de Keris

 De geest die in de Keris zit, is een integraal onderdeel van zijn kracht, maar niet elke Keris is bestemd voor goedheid. De legende zegt dat sommige Kerissen gevuld zijn met kwaadaardige geesten die van plan zijn kwaad te doen, ongeacht wie ze oppakt.

 Sommige Kerissen brengen ongeluk als ze worden gehanteerd door een onstabiele persoon. Zoals alle magische artefacten, moet er een evenwicht zijn tussen de Keris en zijn meester. Als een Keris de ene persoon ongeluk brengt, kan geluk brengen aan een ander als ze de juiste match zijn.

 Slapen met de Keris onder je kussen is een traditionele methode; als je goede dromen hebt, zal de Keris je geluk brengen. Als je nare dromen hebt, bepaalt de oude overlevering dat de Kerisniet bij je past en dat het houden van de Keris je alleen maar ongeluk zal brengen.

 Veel mannen hadden speciaal voor hen gemaakte kerissen om de voordelen te ontvangen die ze zochten, zoals rijkdom, gezondheid of geluk. De lengte van het Keris moest gelijk zijn aan de afstand tussen de tepels van de man; Al het andere zou ongeluk brengen.Ook sommigen meten de keris door met de duim het blad te meten… Het belangrijkste is denk ik dat een keris als erfstuk toebehoort aan de erfgenamen, en altijd zijn weg zal zoeken naar zijn erfgenaam.

De meeste legendarische kerissen zijn dan ook goed beschreven

De magische kracht van Keris

Er zijn veel verhalen verteld over de magische vermogens van de Keris en waartoe elk individuele Keris in staat is.

 Van Kerissen die ter bescherming aan de balken van een huis zijn opgehangen, wordt gezegd dat ze naar vijanden vliegen die over de drempel stappen en hun meester beschermen tegen kwaad. Wanneer de Keris wordt gedragen, is hij even dynamisch en rammelt hij met zijn schede wanneer hij gevaar detecteert dat dichterbij komt.

 Krijgers droegen altijd minstens één Keris vanwege hun angstaanjagende vermogen om anderen schade en dood toe te brengen, zelfs van een afstand. De legende zegt dat het duwen van een Keris in de voetafdrukken van een vijand genoeg is om hem te doden, maar het wapen in hun richting richten werkt ook goed.

 De folklore zegt dat Keris in hun eentje door de lucht kunnen vliegen, hetzij om kwaad te doen, hetzij om hun meester te bewaken. Wanneer de ware naam van de Keris door zijn meester wordt uitgesproken, kan hij ook op de punt van zijn Keris balanceren totdat hij wordt opgeroepen.

Extra krachten van de Keris

Keris is niet alleen een wapen voor gevechten, maar kan ook vuur doven, beschermen tegen vlammen en/of de intensiteit verminderen in een beweging die bekend staat als "vuureten" of "maya-api". Een beroemd verhaal vertelt hoe een dorp van 300 houten huizen werd gedecimeerd door uitslaande brand, maar één enkel huis met de Keris bleef ongebrand. De eigenaar verkocht later de Keris omdat hij geld nodig had, en minder dan twee maanden later was zijn huis tot de grond toe afgebrand.

 Een bekende legende vertelt hoe vuur van een brandend schip naar het land werd verplaatst, simpelweg door de Keris op het schip te richten. Een beweging van het blad naar het land verwijderde de vlammen uit het schip, waardoor iedereen aan boord werd gered.

 Omgekeerd kan de Keris ook water bevelen. Het is mogelijk om het equivalent van een glas water uit te persen met een Keris, maar de legende zegt dat dit zijn andere vaardigheden vernietigt.

De legende van de Keris en Mpu Gandring

 Er zijn veel mythen en legendes over de Keris, met verhalen over de ongelooflijke magische vermogens die deze oude stijl van de Keris tentoonspreidt. Een van de beroemdste legendes aller tijden is echter de Keris en Mpu Gandring, een tragisch verhaal dat laat zien waarom elk Keris met eerbied en zorg moet worden behandeld.

Het verhaal

Het verhaal speelt zich af in de 11e eeuw met Ken Arok, het kind van de hindoegod Brahma, in het middelpunt. Na een hedonistisch leven wordt hij getemd door de hindoepriester Lohgawe die hem overtuigt om te stoppen met roven en gokken en een fatsoenlijk leven te leiden. Lohgawe helpt Ken Arok om een baan te krijgen bij een van de machtigste lokale leiders, Tunggul Ametung als lijfwacht.

 Helaas wordt Ken Arok verliefd op Tunggul's vrouw, Ken Dedes, en gelooft dat ze is uitgekozen om een lijn van koningen te baren. Hij gelooft ook dat hij door haar tot vrouw te nemen ook koning zal worden.

 Ken Arok besluit om Ken Dedes op alle mogelijke manieren te pakken te krijgen, en benadert Mpu Gandring, een beroemde Keris-maker. Hij vraagt Mpu Gandring om een Keris voor hem te maken die bijzonder sterk en krachtig is. Mpu Gandring is het daarmee eens, maar waarschuwt dat het een jaar zal duren om te doen. Vijf maanden later bezoekt Ken Arok Mpu Gandring om de voortgang te controleren en ziet wat hij denkt dat een voltooide Keris is. Mpu Gandring waarschuwt hem echter dat, hoewel het er misschien af uitziet, er nog veel werk aan de winkel is om de noodzakelijke rituelen uit te voeren die zouden voorkomen dat de Keris een kracht van het kwaad worden.

 De woorden van Mpu Gandring zijn aan dovemansoren gericht, want Ken Arok wil Tunggul Ametung vermoorden voordat zijn vrouw bevalt van een erfgenaam. Ken Arok grijpt de Keris en steekt Mpu Gandring neer, waarbij de man dodelijk gewond raakt. In zijn laatste adem spreekt Mpu Gandring een vloek uit over de Keris. Er zijn verschillende interpretaties van de vloek geweest; sommigen zeggen dat de Keris vervloekt was om zeven mensen te doden, anderen zeggen dat de vloek voorbestemd was om zeven generaties erfgenamen van Ken Arok te doden. Maar beide versies zijn het erover eens, de Keris was vervloekt om Ken Arok te vermoorden.

Het plan van Ken Arok was sluw; hij gaf de Keris aan een andere lijfwacht, Kebo Ijo, die er zo trots op was dat hij de Keris aan iedereen liet zien die hij tegenkwam. Zodra de eigendom van de Keris bekend was, stal Ken Arok het terug van Kebo Ijo en gebruikte het om Tunggul Ametung dood te steken terwijl hij sliep.

 'S Ochtends werd het lichaam van Tunggul Ametung gevonden met de beroemde Keris van Kebo Ijo aan zijn zijde, en de onschuldige lijfwacht kreeg de schuld van de dood. Ken Arok kwam in actie en doodde Kebo Ijo met de Keris in een schijnbare wraakactie.

 Het leek erop dat het plan van Ken Arok had gewerkt, want hij claimde Ken Dedes als zijn vrouw en nam het over als heerser. Ken Dedes had al een zoon geboren van de overleden Tunggul Ametung, Anusapati. Niemand vertelde Anusapati dat hij niet de echte zoon van Ken Arok was, maar hij werd achterdochtig en leerde de waarheid over niet alleen zijn afkomst, maar ook over wie zijn vader echt heeft vermoord. Woedend greep Anusapati de vervloekte Keris en beval zijn assistent om Ken Arok te vermoorden, wat hij deed.

 Om er zeker van te zijn dat er niets over zijn rol werd gezegd, gebruikte Anusapati de Keris om zijn assistent te vermoorden die de moord had gepleegd. Het was echter niet genoeg, want Tohjaya (de zoon van Ken Arok uit zijn eerste huwelijk) ontdekte het moorddadige geheim van Anusapati. Hij nam de Keris van Anusapati tijdens een hanengevecht en doodde hem met de Keris.

 Tohjaya nam vervolgens de heerschappij over de regio over, maar nam onverstandige beslissingen, wat leidde tot een opstand die hem uiteindelijk het leven kostte. Tohjaya werd neergestoken, met de Keris.

 Mpu Gandring, Ken Arok, Tunggul Emetung, Kebo Ijo, Anusapati, Anusapati's assistent en Tohjaya: de zeven doden voorspeld in de vloek van de Keris.

 Het is niet duidelijk wat er hierna met de Keris gebeurde, maar volgens de legende werd hij in de Javazee gegooid waar hij in een draak veranderde.

 

De ware oorsprong van het mystieke Keris

Het Kerisis nog steeds een geheimzinnig wapen, de Keris die al duizenden jaren standhoudt, maar veel meer is dan een eenvoudig wapen. Doordrenkt met mystieke kwaliteiten en met een onverklaarbare kracht, is de Keris een integraal onderdeel van de Indonesische geschiedenis.

 Tegenwoordig is er veel vraag naar Keris als een zeer verzamelobject. Elk heeft zijn eigen specifieke deugden en unieke aantrekkingskracht, dus het kiezen van een Keris is een zeer persoonlijke beslissing. Maar waarom zijn Keris oorspronkelijk gemaakt en wat was hun doel?

 We gaan dieper in op de oorsprong van dit magische symbool.

Wat is de Keris?

De Keris, ook wel kris genoemd, is een asymmetrische dolk, dolk of Keris met een onderscheidend uiterlijk. Het is bekend dat het vele eeuwen oud is en kan worden herleid tot Java, vanwaar het zich verspreidde naar de omliggende gebieden.

 De Keris bestaat uit drie delen, die allemaal belangrijk zijn: het Keris, de greep en de schede. Hoewel het een duidelijk potentieel heeft als wapen, worden Kerissen vooral gewaardeerd om hun spirituele kwaliteiten.

 Het is mogelijk om veel voorbeelden van de Keris te vinden, en er wordt gezegd dat je het weet als je die voor jou ziet. Het ontwerp is typisch smal en loopt taps toe vanaf een brede en asymmetrische basis. Er zijn minstens 40 varianten op de dhapur - het ontwerp en de vorm van het Keris - met 120 varianten van de pamor, het decoratieve patroon van metaallegering op het blad.

 Keris-specialisten classificeren elke Keris op basis van drie elementen:

1. Sepuh - het tijdperk van de Keris

2. With - de toestand van de Keris

3. Tangguh - de periode waarin de Keris voor het eerst werd gemaakt

Pre-Keris Keriss

Metaalbewerking arriveerde vanuit Zuid-China in Indonesië en maakte de overgang tijdens de bronstijd. Dit werd gedocumenteerd door de ontdekking van Dong Son bronzen trommels die dateren uit de 5e eeuw voor Christus.

 Dit is vooral relevant omdat de Dong Son-cultuur is gekoppeld aan een speciaal soort dolk met een decoratief gevest dat sommigenhapen, moesten de empu zich geestelijk goed voorbereiden door te vasten, zich te onthouden van slaap, het uitvoeren van rituelen en mediteren. Pas toen ze de juiste spirituele staat hadden bereikt, kon een empu beginnen met de taak om een Keris te creëren.

 Voordat het werk begon, moest de persoon die de Keris bestelde de empu precies vertellen wat ze van hun Keris wilden. Dit omvatte het specificeren van de vorm en het aantal golven (de luks), het type pamor en eventueel houtsnijwerk. Het aantal golven in het blad zou normaal gesproken oneven zijn, anders zou het blad als ongelukkig worden beschouwd.

 Niet alle Kerissen hebben het kenmerkende golvende ontwerp; Ongeveer de helft heeft een recht Keris. De beoogde eigenaar van de Keris zou de empu ook de spirituele kwaliteiten vertellen die ze van hun Keris verlangden, zoals een goede gezondheid, geluk of rijkdom.

Wanneer werden Keris voor het eerst gemaakt?

Voor een cultureel symbool van zo'n enorm belang in Indonesië lijkt het bijna ondenkbaar dat niemand echt weet wanneer of hoe de Keris voor het eerst verscheen. Maar toch is dit mystieke Keris gehuld in mysterie en kunnen veel geleerden het niet eens worden over zijn geschiedenis; Sommigen beweren dat dit het zoveelste bewijs is van de magische kwaliteiten van het Keris.

 Bij de 9e-eeuwse Borobudur-tempel bij Yogyakarta op Java zijn er ontwerpen op de muren waarvan wordt gezegd dat ze op de Keris lijken. Nabijgelegen hindoetempels hebben soortgelijke tekeningen die, hoewel niet helemaal identiek aan de Keris, heel dicht bij elkaar liggen.

 Er wordt aangenomen dat deze prototypes hebben geleid tot wat nu wordt erkend als het traditionele Keris-Keris.

De oudste Boeddha keris die gevonden werd in Semarang onder een laag vulkanisch as, is via koolstof datering op 900 tot 1000 n.C. gedateerd. De opkomst van het Javaans Hindoe Boeddhisme. Dit geloof kreeg zijn hoogtepunt in de 12^eeeuw, de tijd dat ook de legendes rondom de keris verschenen, Ken Arok en Empu Gandring. De moderne keris zal dan ook hoogst waarschijnlijk rondom de 13^eeeuw zijn ontstaan.

Ook de keris is onderverdeeld in de 5 elementen van Shiva.  Hoewel Keris werd geclassificeerd als een steekwapen en door soldaten werd gedragen, lag de oorsprong niet altijd bij geweld. Sommige Kerissen zijn gemaakt voor medicinale doeleinden, terwijl andere zijn ontworpen voor de bescherming van een eigendom (door het op te hangen) of voor meditatie.

 Sommige geestelijken geloven dat de Keris pas in de 10e eeuw werd gemaakt; Anderen denken dat het misschien nog later is geweest. De aanwezigheid van het vroege kunstwerk in de Borobudur-tempel suggereert echter dat de Keris een langere geschiedenis heeft dan sommigen suggereren.

Keris in het dagelijks leven

Als een zeer spiritueel voorwerp, en met een eigen energie, werd elke Keris met respect behandeld. Dit betekende dat elke Keris van vader op zoon werd doorgegeven en van generatie op generatie werd doorgegeven als een waardevol erfstuk.In mijn familie is de familie keris 2x doorgegeven aan een vrouw, mijn overgroot oma Raden Ajoe Augustine Setjodiredjo, en in de oorlog aan mijn oma Annie Gallas-Deelken.

 Vrouwen konden soms ook een Keris dragen, hoewel hun Keris meestal kleiner van formaat zou zijn.

 Kerissen zijn niet ontworpen om thuis te blijven; Ze werden meegenomen naar alledaagse gebeurtenissen. Krijgers droegen drie Kerissen tegelijk: één van hun vader, één van hun schoonvader en hun eigen Keris.

 De Keris werd voor vele doeleinden gebruikt en was, in tegenstelling tot andere wapens, niet puur bedoeld voor de strijd. Desalniettemin was het een effectief wapen en werd het gebruikt door krijgers in gevechten, waarbij de ene Keris werd gebruikt om te pareren en de andere om aan te vallen. Dit betekende dat de Keris soms gebroken kon worden, maar hoe erg de schade ook was, een Keris kon nooit worden weggegooid. Elke breuk zou nauwgezet worden gerepareerd met materialen die beschikbaar waren. Dit is de reden waarom sommige Kerissen een gemengde oorsprong lijken te hebben, omdat ze op een later tijdstip zijn gerepareerd met materialen die van buiten Indonesië kwamen.

De traditie van de moderne keris kent zijn oorsprong dus in de Majapahit periode, en de huidige spirituele tradities hebben hun oorsprong dus in de omzetting van de tradities uit Majapahit door de Wali Songo, de 9 heiligen.

Alles stond in die tijd in het teken van de 5 elementen van Shiva. Zelfs de week had 5 dagen, de passaran. Pasaran : Legi, Pahing, Pon, Wage, Kliwon. De bekende offerdag Jumat Kliwon is dan ook de samenvoeging van de heilige dag voor de Moslims uit de 7 dagige week, de Jumat, met de heilige dag uit Majapahit, Kliwon, uit de 5 daagse week.

Belangrijkste symbool uit Majapahit is de Nawa Sanga:

De Nawa Sanga omhelst de hele filosovie van het leven…

  De Nawa Sanga

Ook de keris is onderverdeeld in de 5 elementen van Shiva.

  Deze indeling is nuttig om de energie van de keris te kunnen verklaren en zijn doel.

Je hebt water kerissen die goed zijn voor je levensloop, tirta/air. Je hebt lucht kerissen die hun energie centreren rond om de punt, bayu. Deze energieën kunnen ook “reizen”. Dan heb je de vuur kerissen die iets doen met je karakter of persoonlijkheid, agni/api. Dan heb je de zwarte kelengan kerissen die negatieve energieën kunnen neutraliseren zodat iets nieuw kan ontstaan. En je hebt de heilige kerissen met symbolen, of afbeeldingen van de Singa of Naga, de ether of de geest.

Deze indeling is nuttig om de energie van de keris te kunnen verklaren en zijn doel.

Je hebt water kerissen die goed zijn voor je levensloop, tirta/air. Je hebt lucht kerissen die hun energie centreren rond om de punt, bayu. Deze energieën kunnen ook “reizen”. Dan heb je de vuur kerissen die iets doen met je karakter of persoonlijkheid, agni/api. Dan heb je de zwarte kelengan kerissen die negatieve energieën kunnen neutraliseren zodat iets nieuw kan ontstaan. En je hebt de heilige kerissen met symbolen, of afbeeldingen van de Singa of Naga, de ether of de geest. hebben vergeleken met de Keris. Ze zijn echter niet hetzelfde en een eenvoudige vergelijking van de pre-Keris Indonesische Kerissen en de Dong Son-Kerissen laat zien dat de Keris verschillend en gescheiden is van hen allemaal.

Er zijn 14 hoofdpunten om een keris te identificerenvolgens de Empu’s van Aeng TongTong

Tanting, Is het gewicht, Besi, is het ijzer, Pamor, is de tekening op het blad, Baja, staal,Pawakan, is het fysieke uiterlijk van de keris, Gonjo, Gandik, Blumbangan, Sogokan, Ada-ada, Kruwingan, Eluk-Lukan, Wadidang, Sekar Kacang.

Zoals beschreven in tabel 3, bestaat categorie Tangguh Kadewatan uit de Tangguh Kadewatan (IV-V eeuw) en deTangguhPurwacarita (VI-VII eeuw), tot de Tangguh Buda(VIII-IX eeuw)16. De Tangguh Kadewatan term betekent 'het tijdperkvan de goden'. De Tangguh Purwacarita term betekent 'het tijdperk van debegin' (de term purwa in het Javaans betekent 'het begin'en carita betekent 'een verhaal', dus het kan worden geïnterpreteerd als de"tijd van het begin of het begin van een verhaal over het menselijk leven".

De Tangguh Buda bestaat eigenlijk uit 2 delen namelijk de tijd van de Boeddhistische-religie die op Java is geëvolueerd' en wordt gedefinieerd als de budotijdperk, wat Baulah betekent of 'het tijdperk van de ‘tijd dat onvoorspelbaar is'.

Haryono Haryoguritno legde uit dat Tangguh KadeWatan de donkere periode in de geschiedenis van de keris vanwege het ontbreken van gegevens over het bestaan van de keris uit dir tijdperk. Empu TotokBrojodiningrat legt uit dat het tijdperk van Kadewatan en het tijdperk van Purwacarita waren die alleen kan worden gevonden in mythologische verhalen die moeilijk te verifiëren zijn.

Al die dagen verwijzend naar de IV-VII eeuwen, gven ook weinig archeologische vondsten.

Er zijn wel archeologische vondsten gedaan. Het keris-prototype is gebaseerd op deTempel reliëfs van latere tijden (interview: 2010). Hasrinuksmobevestigt als volgt : "Hoewel de‘keris buda’ en de Tangguh Kabudan algemeen bekend zijn bij liefhebbers, werd het niet vermeld in de boekenover Tangguh. Misschien omdat er maar een paar dhapur kerissen zijndie werden opgenomen in Tangguh Kabudan, Er zijn er slechts tweesoorten: de Jalak Budha en de Betok Budha".

Deze verschillende verklaringen concluderen dat er maar heel weinig archeologisch

gegevens over de kerissen uit de Tangguh Kadewatan periode, zodat het moeilijk is om het bestaan van deKeris op dat momentte kunnen bevestigen. De Kadewatan en Purwacarita tijdperken zijn vooral te vinden in volksverhalen en literaire werken in de vorm vanBabad (kronieken). Sommige literaire werken vertellen over dit tijdperk, zoalsals Serat Pustakaraja Purwa, Tangtu Pangelaran, Pratelan DhapurDhuwung Saha Waos, en Babad Tanah Jawi.

M.T. Arifin is een voorbeeld van de inhoud van literaire werken die de geschiedenis van kerisbeschrijft, waaronder Serat Pustakaraja Purwa,geschreven rond de twaalfde eeuw. Er bestaat veel literatuur over keris in de in de Javaanse Paleizen, vooral tijdens het tijdperk van Mataram tot de periode van Surakarta en Yogyakarta,

die naar deze bron verwijzen. Er wordt beschreven dat de keris op Java voor het eerst werd gemaakt in het jaar van Anembah-Warastraning-Rat, in het jaar Javaans 152 Saka, of het jaar 230 n.Chr. De kerissen warenbeschouwd als afkomstig uit Medhangkamulan, de hoofdstad van het oude Mataram-koninkrijk waarvan de expert aannam dat het ontstond op de berg Lawu. De kerissen gemaakt door Empu Ramadi in deregering van koning Mahadewa Budha gebruikte dhapur lar ngatap, pasopati,

Andere literaire werken legden ook uit dat de meester-ambachtsliedentijdens het tijdperk van Kadewatan, het tijdperk van Purwacarita pusaka kerissen maakten in de hemel. Dit word beschreven in het citaat van Pratelan Dhapur Dhuwung Saha Waos als volgt :

"... Dit is wat begon met het maken van (erfgoed/keris), de naam vanDe klant en de naam van de meester die het heeft gemaakt, worden verteldéén voor één en vergezeld van een foto:

1. Zijne Majesteit de Maha Raja Dewa Boeddha, Sang HyangGuru Nata, toen hij incarneerde in de wereld en koningwerd op de berg Mahendra, die later Berg Lawu werd genoemd, stichtte hij het koninkrijk Purwacarita. Hij bevaleen verscheidenheid aan kerissen, maar er werd niet veel over verteld. Alleen bestellingen van kerissen werdeb genoemd, namelijk deDhapur Lar Ngatap, Dhapur Pasopati en Dhapur Cundrik. Zijnmaker Empu Ramadi viel samen met het jaar 152 Saka.

2. Nata Raja Baliya was Sang Hyang Shiva toen hijgeïncarneerd in de wereld omkoningvan Medang Sewanda's te worden, later Magetan genoemd. Sang Hyang Shiva is de zoonvan [...] (dit deel van de brief is onleesbaar) Nata Raja Baliyabestelde ook de dhapur jalak dhindhing keris, die gemaakt door Empu Isakadi die samenvalt met het jaar216 Saka..." (vertaald door H. Sumono, interview: 2010)

De Tangtu Pangelaran beschrijft smeden ook als deafstammelingen van Sang Hyang Brahma, dieis te zien vanafde voorbeelden van het verhaal zijn als volgt.

De betekenissen zijn:

"Jij, mijn zoon Sang Hyang Brahma, daal af op het eilandvan Java. En creëerde de scherpte van de armen van mensenzoals pijlen, luke (machetes), beitels, usu, perkul (a

soort bijl), patuk (een soort vuistbijl), en allede menselijke werkinstrumenten. Jullie zijn de smeden (ofa pande besi). Wat betreft hoe je de pijlen slijpt, is aanWindu prakasa. Uw beide duimen moeten worden gebruikt alsNabukah (een hamer)... ,

...Ssang Hang Brahma Bikem Een Smid (Rijpe Oneven),Hij eiste dat de 'Panca Mahabuta' hem zou vergezellen,dat zijn: de Perthiwi (aarde), apah (water), teja (licht),

bayu (wind) en akasa (ruimte). De grond werd zijnvoetstuk, het water werd zijn lemmen, het licht werd gebruiktals een vuur, de wind als zijn adem en de akasa als de hamer.

Dat is de oorzaak van het bestaan van de berg Brahma,vanwege zijn recente naam, de plaats waar Sang Hyang Brahmawas ooit een smid (pande besi), en dat doet het nog steeds. Dehamer was zo groot als de grootte van een Tal-boom ; de sokkel was

zo groot als de grootte van een palmboom. Sang Hyang Bayu hadal uit een grot komen, terwijl de Sang Hyang Agnidag en nacht, al naar gelang de plaats waar

Sang Hyang Brahma was afstammelingen als smid (pandeBessi)" (Katra, TTH.: 108-109).

De inhoud van literaire werken verbindt de keris over het algemeen meteen mythologische wereld van goden, dus het is moeilijk om dechronologische en historische waardehiervan in te schatten. Deze literaire werken leggen de nadruk op

schoonheid ervan en het vertrouwen in zijn waarden spirituele waarde van geluk en mystici. Om refractie bij het analyseren te voorkomen, wordt daarom, eendiepgaand onderzoek van de literaire werken aanbevolen.

De archeologische gegevens die tijdens de TangguhBuda zijn ontdektin de vroege Buda tijd word de term 'kres' in het bronsinscripties van Karang Tengah (in het jaar 748 Saka of 842 M)genoemd.

Het citeerde het bestaan van enkele van de te betalen goederen om Poh vrij te stellen van belasting. De goederen waren in de vorm van kres,wangkiul, tewek punukan, wesi hantap (Hasrinuksmo, op cit:24). Vergelijkbaar met de geschreven inscriptie van Tukmas (in het jaarvan 748 Saka of 842 n.Chr.) en de Humanding-inscriptie (in de

jaar 797 Saka atau 875 AD). De inhoud van de Humandingde inscriptie is als volgt.

”...mas ma 4 wdihan ranga yu 4 wadun 1 rinwas 1 patuk 1 kris 1 lukai 1 twak punkuan 1 landuk 1 lingis...”

Wat het min of meer betekent:

"... De ma pola rangga 4 yu patroon goud, een lemmet vanwedung, een stuk houthakkersbijl, een bijlblad, een kerisdolk, een machete, een machete met een bijl op de rugvan zijn lemmet, een schoffel en een koevoet..." (Haryono, 2001).

Neka en Yuwono voegden de archeologische gegevens van eeniets jongere leeftijd, dat wil zeggen, het einde van de Tangguh Buda (ofTangguh Boeda Akhir) in de IX eeuw (2010: 15). Deze periodebiedt vrijwel archeologische gegevens die de term vermelden'kres' dat verwijst naar de Rukam-inscriptie naar het jaar 829 Saka of 907 n.Chr., de Haliwangbang-inscriptie op het jaar 798 Saka of876 n.Chr., Taji-inscriptie op het jaar 823 Saka of 901 n.Chr., de Pohinscriptie tot het jaar 827 Saka of 905 AD, de Sangsang-inscriptie tot het jaar 829 Saka of 907 n.Chr., de Wekajana-inscriptie tot

het jaar 829 Saka of 907 n.Chr., de Sanggaran-inscriptie bij het jaar 850 Saka of 928 n.Chr., en ookde inscriptie van het centrale rif tot het jaar 764 Saka of 842 n.Chr.

Aan het einde van het tijdperk van Tangguh Buda was het bestaan van een

Keris ging een beetje uit elkaar en begon te worden gevolgd op basis van de bevindingenvan artefacten van zijn bladen. Over het algemeen zijn de kerissen uit dietijd heel eenvoudig en toch de vorm dragen van een kadgakeris die kort, dik en breed is, net als een vorm van een dolk.

De eerste beschrijving van een keris in de Javaanse traditie wasverkregen uit het eindtijdperk van Tangguh Buda (of een Tangguh BudaAkhir), waarvan in die tijd de vorm elementair was (jalak budha).

De vorm van oude keris, vooral de keris dhapur budo, hebbenverschillende kenmerken die fysisch kunnen worden vergeleken metKerissen van andere dhapur-types. De kenmerken zijn onder meer een relatief kortegrootte, het brede blad is meestal recht en heeft nog geeneen deel van Gandhik, of de vorm ervan is nog steeds vermomd. Zijn fysieke kenmerkenlijken op de oude keris die te zien is op de inscripties, standbeelden ofverhalende reliëfsvan de oude tempels. Een voorbeeld is de Hujung Langit-inscriptie inLampung, de figuur van Dwarapala in het Sewu-tempelcomplexin Midden-Java, en het reliëf Ramayana-verhaal over de Shiva-tempelcomplex van Prambanan in Yogyakarta. Deze dhapur van de keris wassoms eenvoudig gemaakt zonder een rerincikan, maar het was alde meest fundamentele delen van een keris getoond, namelijk het gevest, deganja, en zijn lemmet.

Damais, in zijn voetnoot:bij het bespreken van vormen van wapensdie hij noemde als een dolk, twijfelde aan het verband tussen het dolkvorm die bestond op Hujung Langit-inscriptie met een vorm vaneen dolk op het lumbale deel van het egalithische beeld reliëfs vanPasemah, Zuid-Sumatra. Damais heeft de neiging om de gelijkenis vande dolkvormige vorm in de Hujung Langit-inscriptie te vergelijken met een keris.

2 De Tangguh Sepuh Sanget (een zeer oude Tangguh)

Tangguh Sepuh Sanget betekent 'een zeer hoge leeftijd'. Kerisbehorende

tot deze categorie bestaat uit de Tangguh Jenggala (IX-XIIeeuw), de Tangguh Kediri-Daha (IX-XII eeuw), de TangguhSegaluh (IX-XII eeuw), de Tangguh Pajajaran (X-XII eeuw),de Tangguh Singhasari (XIII eeuw), tot de tijd van TangguhMajapahit (XIV-XV Eeuw), De Blambangan (XIV-XV Eeuw),de Tuban Tangguh (XIV-XV eeuw) en de Tangguh Sedayu(XIV-XV eeuw). De tangguh Jenggala, Kediri-Daha, Segaluh,en Singhasari werd het prototype van de keris die bekend istegenwoordig is de vorm ervan vaak te vinden in het reliëf van de muren van de tempelwerd in die tijd gemaakt, bijvoorbeeld in de Kidal-tempel, JagoTempel (Jajagu, werd gebouwd in 1268 na Christus), en de tempels in dePanataran complex (omstreeks 1242 of 1320 Śaka).

Kerissen uit het tijdperk Tangguh Sepuh Sangetbegonnen duidelijk de kernmerken van een moderne keris te krijgen. De dolken begonnen langer te worden, een verbrede losse ganjate krijgen, en werden asymetrich van vorm, en ontwikkelde zich geleidelijk de vormen vande Jalak Boeddha naar een eenvoudigere vorm, de bethokvorm.

Hoewel de Tangguh Jenggal

a, Kediri en Singhasariover het algemeen dikke dolken zijn (zoals jalak budha en bethok), werd de vrom van het blad slanker en langer.

Onder de Tangguh Jenggala, Kediri (Daha) en Singhasari, Tangguh Jenggala is voor velen een discussieonderwerp geworden. Terwijl de Tangguh Kahuripan en Kediri (Daha)zelden genoemdworden, misschien vanwege de veronderstellingen van de mensenover de Tangguh Jenggala, die zij beschouwden als dehoogste kwaliteit. Het smeden van ijzer en zijn pamor werden voorzichtiggedaan; De decoraties werden ook vakkundig en gedetailleerdgemaakt.

Zelfs de kwaliteit van de Tangguh Jenggala keris wordt erkend alsvan een hogere kwaliteit dan de keris Tangguh Segaluh of Pajajaran (Hasrinuksmo,2008: 19). Tangguh Jenggala, Kediri en Singhasari kerisis relatief zeldzaam. Deze kerisen werden soms uitgegraven tijdens archeologische werken of in de rivieren gevonden rond de locatie van de koninkrijken.

De Pararaton (het jaar 1535 Saka of 1613 AD) vertelt datondertussen, in het tijdperk van het Singhasari-koninkrijk, leefde er eenberoemde Empuleefde, namelijk empu Gandring. Hij maakteeen krachtige keris die door Ken Arok wordt gebruikt om zijn doelen te bereiken als deheerser van Tumapel, en de Singhasari-dynastie stichtte(Hardjowardojo, 1965: 26-28).

De kerisbladen met Tangguh Sepuh aan het einde van de XIVe eeuw werden heel kompleet vervaardigd,

 met SekarKacang, Greneng en andere Rerincikan. Hendrawijaya legde uitdat misschien in dit tijdperk ook de kerissen met lukzijn ontstaan, met oude dhapurs zoals dhapur megantoro en het ornamenten vangoud in en de gegolfde Ganja (Dhungkul, Wilud) (2009:32-37). Hoewel het zeldzaam is, in de vroege TangguhSepuh Sanget zoals de Tangguh Singhasari of zelfs eerder, werden er Kerissen versierd met tinatah emas zijn gevonden. Eenwaarvan de Kanjeng Kyai Anggrek Hurak keris, een (collectivevan het Radya Pustaka Museum, dat ooit werd tentoongesteld in1950) die de tinatah van goud heeft. Op de Tangguh Jenggala Tangguh Kediri, en de Tangguh Singhasari, worden er ook goud gevondenop sommige vormen van kerissen. De gebeeldhouwde Naga (draak) motiefen het Singa Barong-motief heeft dan nog een eenvoudige vorm.

Gewoonten om tinatah-decoratie toe te voegen op een oppervlak van eenKeris (en in een andere vorm van Tosan Aji) komen waarschijnlijk uit het Singhasari tijdperk(Hasrinuksmo, 2008:238). De kerisbladen die werd gesmeed, waren nog steeds beperkt tot het gebruik vandiervormen, onder meer in de vorm van een naga- en leeuwenmotief(Arifin, 2006: 228).

In zijn boek The Krisdisk heeft Karsten Sejr Jensen eenKeris lemmet met een gandhik versierd met een leeuw en een kluizenaar,Gedefinieerd als dhapur putut singa. De keris wordt geschat op Tangguh Sepuh Sanget.

De volgende Tangguhs zijn Segaluh, Majapahit, Pajajaran, Tuban, en de Sedayu. De keris technologie uit die tijd is zeer vergevorderd. Dit bewijs is te zien in het reliëf van de Sukuh-tempel, die zich op de westelijke helling bevindtvan de berg Lawu, Midden-Java. Op de oostelijke muurreliëfs zijn taferelen te zienvan een keris die wordt gesmeedt. Een besalen gebouw dat gezien wordtwas gemaakt van hout met een piramidevormig dak van shingles. EenEmpu wordt afgebeeld terwijl hij een keris smeedt met eenachtergrond van variëteiten van zijn werken in de vorm van een bijl, sikkel,aambeeld, tumblr,kudi, enz. De god Ganesha staat vooraan en leidtde Empu verkleed als Bima, een schaduwpoppenfiguur.

Aan de westkant van de Sukuh-tempel is er ook een reliefhet uitbeelden van een keris. Het reliëf vertelt een stukje van het verhaal van Bima Suci;

Het wordt gezien als een afbeelding van een koninklijke dienaar die achter een ridder zit. Hij droeg een keris met een warangka van het ladrang-type in zijn middel.

Archeologische gegevens tonen aan dat tijdens de Tangguh SepuhSanget-tijdperk van Tangguh Pajajaran, Tangguh Majapahit, TangguhTuban, en Tangguh Sedayu, was de traditie van het maken van keris al goed ingeburgerd, dus er waren nogal wat kerissen met tinatah gevonden in de vorm van barong-leeuwen, draken of pantenmotievenin de vorm van wijnstokken. Op dat moment was de keris die werd gemaaktrelatief goede kwaliteit. Dit is te zien aan het smeedwerk van pamor

technologie, de kwaliteit van het ambacht, de verscheidenheid van dhapur, of de

Details van het Tinatah-houtsnijwerk.

De Tangguh Sepuh Sanget kerissen die het vaakst worden aangetroffen zijnde Tangguh Majapahit, Pajajaran en Tuban keris, terwijl kerissen uit deTangguhSedayu erg zeldzaamzijn. De meest voorkomendefiguratieve dhapur kerissen komen uit Tangguh Majapahit, terwijl TangguhPajajaran, Tangguh Tuban en Tangguh Sedayu zijn zeldzaam. Dekenmerkenvan de kerissen worden als volgt uitgelegd.

a. De Tangguh Jenggala

De Tangguh Jenggala heeft een flexibele Pasikutan, biraw,het ijzer is wat zwartachtig, het heeft een pamor lumer pandes31,maar soms is het ook mubyar, Empu Totok Brojoningratlegt uit dat de lengte van het lemmet een beetje lang is in vergelijking met andere tangguh, en dat geldt ook voor het blad, vooral op deonderdeel van Sor-Soran. Het heeft flexibele Luk er gelijkmatig omheen. Desirah cecak is ovaal (Kusni, 1979: 51). Als er een motief isvan tinatah singa, lijkt zijn hoofd groot en dik zodat

het past met de vorm van zijn Gandhik.

Het beeldhouwwerk was eenvoudig en zelden gecombineerd met edelmetalen.

b. De Tangguh Kediri en Singhasari

De Tangguh Singhasari heeft een stijve en wingit-stijl vanhet Pasikutan met een niet spitse punt. Het heeft een grijs-zwartekleur bekend als Nyabak34 met het Pamor-hulpstuk dater uitziet als lumer en pandes, glad en donker (kelem).

Het heeft medium gekantelde gandhik. De vorm van sirah cecak isovaal. Als het een tinatah-motiefvan een leeuw heeft, zullen zijn kop en lichaam dat wel doenzien er stijf uit, en de grootte is middelgroot, terwijl het snijwerkdiep zodat het motief tevoorschijn komt. De meeste zijngecombineerdmet edelmetalen, maar lijken nog steeds stijfen ruw (Kusni, 1979: 52).

c. De Tangguh Segaluh

De Tangguh Segaluh heeft stijf en recht (luruh)vormen aan zijn Pasikutan. Het ijzeren materiaal blijkt eendroge (Kering) teint en heeft een bleke groenachtig zwarte kleur. Het heeft een kelem37 op zijn pamor. De lengte van het lemmet

varieert van de lange (wilah corok) en de korte (wilahcekak) formulieren. Zijn Gandhik lijkt naar voren te komen steken(manyul, Jw.) zodat zijn ganja lang is, zijn gulu cecakwordt gezien als landung die een nguceng mati vormt, en zijn bladenzijn dun (Hasrinuksmo, 2008: 461). Als er een Naga of Singa islijkt het naar voren uitgestoken uit om zich aan te passen aan de vormvan de gandhik, met zijn lichaam dat er dun en plat uitziet, en zijnhoofd die er ovaal en nogal puntig uitziet.

d. De Tangguh Pajajaran

De Tangguh Pajajaran heeft een rigide Pasikutan, en het ijzermateriaal ziet er drooguit met een witte teint.

Zijn Pamor wordt onvoorspelbaar gezien als pandes, glad ennggajih. De bladen zijn langer dan de andere tangguh;terwijl zijn gandhik lang en gekanteld zijn (luruh). Het is Sirahcecak op zijn ganja worden gezien ovaal (lonjong) (Wirasoekadga,1985: 24-26). Als er een motief op staat, heeft het de neiging omeen dunne vorm; Zijn hoofd ziet er klein en ovaal uit en past zich aannaar zijn gandhik. De lichaamsvorm van de leeuwof Naga op de TangguhPajajaran keris ziet er licht en minder uitstekend uit omdatde snijtechniek op het oppervlak over het algemeenruw en oppervlakkigwas.

De Empu’s van Tangguh Pajajaranof Pejajaran bestaan uit drie perioden die van

1) DePajajaran Makukuhan Welke Meesters Zijn Empu Kanaka, Empu Welang, Empu Sinde Amoh, Empu Devayani;

2) Te Pajajaran Sigaluh of Pajajaran Segaluh welke meesters zijn Empu Anjani42, Empu Maya en Empu Omai; en

3) Te Sunda Nyakrawati welke meesters zijn Empu Mercukunda, Empu Kuwung en Empu Keleng.

Sooryo untoro verklaarde dat: empu Windu sarpa, empu Sengkala, Empu Kajatsari, Empu Anjani, Empu Manka.

Ngabehi Wirosoekadga' schreefdat de Empu van Pajajaran bestond uit Empu Keleng,

Empu Kuwung, Empu Loning, Empu Angga, Empu Singkir Dusun Tapan, and Empu Ciyung Wanara (Koesni, 1979: 15-16).

E.De tanguh majapahit van

De Tangguh Majapahit heeft wingit en prigel pasikutan;Het ijzer ziet er gesmolten en gedroogd uit met een blauwachtige kleur. ZijnPamor zijn pandes, ngawat en mrambut. Het heeft mediumlengte en is slank, en ziet er puntiguit. De luyk lopen soepel en sierlijk over het blad. Zijn Gandhik is kantelend en kort(Hasrinuksmo, 2008: 461). Op de keris is een motief te zien vaneen singa ngrawit met zijn kop en lichaam dat er mollig uitziet,waaruit blijkt dat de kerissen met een hoog niveau zijn gemaakt

van detail. Het lichaam van de leeuw lijkt vol en in reliëf gemaakt, ende algemene indruk is soepel, mooi, wendbaar envleugels. Bovendien wordt het lichaam van de leeuw gezien als robuust enprestigieus. Het Naga of Singa motief is gemaakt door verschillende edelmetalen te combineren.

De ambachtslieden (Empu) van Majapahit zijn Empu Domas (Achthonderd Empu 'Ja), Empu Poojadeva, Empu Poojasekti, Empu Supadriya49, Empu Sapanggrani, Empu Sapahadi, Empu Hangga Kuviri, Empu Supagati, Empu Supa, Empu Jigza, Empu Singkir en Empu Koripan (Kahuripan of Korip) (Wirosekadga, 1985: 34).

f. De tangguhe Blambangan

De Tangguh Blambangan keris heeft een demes pasi kutan.Het ijzer lijkt er witachtig, elegant en demes. ZijnPamor is nggajih en pandes met middelgroot. De tip isniet te puntig. Zijn Gandhik is kort en gekanteld, zijn ganja issebit ron tal, en zijn Sirah cecak is kort (Hasrinuksmo,2008: 462). Wanneer er een motief op wordt aangebracht, verschijnt hetom een groot hoofd en een korte nek met de mond wijd open. De vorm van de leeuw wordt gezien als lenig enwendbaar, maar het wordt meestal niet gemaakt door de combinatie vanedele metalen.

De beroemde Empu van Tangguh Blambangan is Empu Mendung, Empu Tembarok, Empu Supagati, Empu Raden Pitrang, Empu Kakap ook bekend als Empu Dadali, Empu Bramakedali, Empu Luvuk, Empu Lulumbung, Empu Kebolungan, Empu Pitranggeni en Emphu Supa (Kosni, 1979: 55-56).

g. De Tangguh Tuban

De Tangguh Tuban keris heeft een medium Pasikutan;dedolk zien er elegant en een beetje dik uit, en de Luk zijn te zienals los en oppervlakkig. De ijzeren kleuren zien er witzwart uitaan zijn vele staalsamenstelling en ziet er droog uit. ZijnPamor is Kelem en Pandes met een korte gandhik, en zijnSirah cecak heeft een ronde vorm (of buweng) en heeft een langesogokan (Hasrinuksmo, 2008: 462). Wanneer er een grote

drakenmotief, het ziet er dik uit, maar lijkt stijf en minderpiekfijn. De kop van een leeuw ziet er prominenter uit dan in vergelijking met aan zijn lichaam. Het houtsnijwerk ziet er ruw (agal) en relatief uitdiep zodat de vormdimensie van de leeuw ontstond. De keristinatah singa Tangguh Tuban werd over het algemeen niet gecombineerd

met edele metalen, en de meeste tinatah singa keriszijn in de vorm van ndusun (dorpen) stijl keris, en het wasZeer zelden te vinden in de vorm van een tinatah singa garap.

De tinatah singa keris in deze tangguh zijn schaars.

De meester van Tangguh Tuban54 zijn: Empu Panekti, Empoo Surathman, Empoo Modin, Empu Galaita, Empu Bekel Jati55, en Empu Jirak (Wirosoekadga, 1985: 26-29). Bovendien zijn er nog steeds meesters die: Empu PuthuGaluh, Empu Dimangan en Empu Devarasajati,Empu Kuwung of Empu Salahita58 (Kusni, 1979: 54). 

De Empu van Tuban die in de eerste plaatsberoemd wiens werkenworden vaak aangetroffen bij mensen zijn Empu , Suratman en EmpuBekel Jati.

h. De Tangguh Sedayu

De Tangguh Sedayu keris heeft een demes pasikutan,en word gezien als harmonisch en elegant. De bladlengte is gemiddeld,gedrukt als slank met een vorm van een flexibele luk. Het ijzer smeden was goed gedaan en had natte nuancemet zwart-blauwachtige kleur. Het heeft een eenvoudige pamor teintDat is een eenvoudige, harige vorm (mrambut) omdat het zweeftop het lemmet. De ganja wordt ingedeeld in sebit ron tal, ende Sirah Cecak is kort. Het vinden van een Tangguh Sedayu kerismet een draken- of leeuwenmotief is zeldzaam. Er i stot nu toe bij een Tangguh Sedayu keris geen leeuw tinatah motiefgevonden. (Hasrinuksmo, 2008: 413). De beroemde empu in de periodevan Tangguh Sedayu is Empu Pangeran Sedayu of Sendang

Sedu, oftewel empu supa.

2. Categorie van Tangguh Sepuh

De Tangguh Sepuh categorie zijn de Tangguh Majapahit (late periodes), De Tangguh Demak, De Tangguh Pajang, en de tangguh Pengging. De Tangguh Sepuh was toen de

Kerissen waren goed ingeburgerd en goed ontwikkeld, en veelwerden gemaakt met een goede kwaliteit (Haryoguritno, 2006: 355). Dekenmerkenvan kerissen van elke categorie van Tangguh Sepuh kanals volgt worden beschouwd.

a. De Tangguh Demak

De Tangguh Demak heeft een wingit pasikutan. Het deel van dede ganja is plat met een kleine gulu melet, en de sirah cecak isin de vorm van een knop. De bangkekan is slank met een plat buntutOerang; Het ziet er galant uit met een interessante Wasuhan Pamorin een platte vorm. Het ijzer is geelachtig maar zag er enigszins uit

Vreemd uit met een onvolmaake vorm. Zijn sekar kacang is stijfmet een gekantelde jalen. De Tangguh Demak heeft een gloeiende eneen diep geëxpandeerde loodrechte lambe gajah. Het lichaam vandit soort keris is vol, niet plat, maar het ziet er slap uit; zijn rojehanripandan wordt gezien als koriander met zijn medium enrechte gandhik en zijn eenvoudige tikel alis (Wirasoekadga,1985: 38).

De ambachtelijke meesters (Empu) die beroemd zijn in de periodevan Tangguh Demak zijn Empu Sura en Empu Jaka Supa ofEmpu Supa Anom63, De Tangguh Demak keris is geclassificeerdzo zeldzaam, zo wordt het nauwelijks gevonden. De Tangguh Demak keriswordt algemeen aangenomen dat het geluk brengt.

b. De tangguh Pengging

De Tangguh Pengging heeft een middelslanke met keurig vakmanschap. Als het in de vorm van eenKeris, zijn luk is rengkol. Het ijzer is zwart en wordt gezien als nat.

Het heeft een eenvoudige pamor, lumer, pandes en zijn lange gulu melet(Hasrinuksmo, 2008: 462). Meestal, Tangguh PenggingKerissen waren niet versierd met Naga of Singa tinatah.

c. Het tangguh Pajang

De Tangguh Pajang heeft een kemba pasikutan, het ijzer isOdol en Garingsing. De pamor is sawetu-wetune (pamorwusing wutah). De Kembang kacangnya is breed, groot enstevig dat lijkt op een gelung wayang66. Het deel van dede ganja is plat, met de gulu melet naar beneden gebogenen uitgebreid; zijn Sirah Cecak is ineengedoken (dempet) stekeligmet medium bangkekan. Zijn buntut urang is gebogen engekloofd. Het lijkt ruig en kort; Zijn wasuhan pamoris minder elegant met strak ijzer. Zijn jalen is lang, rechtgeaderd, Zijn lambe gajah breidt zich uit, Zijn godhagan islos gezien op zijn hoek met een gekantelde gandhik. Zijn randis diep uitgehouwen met uitgebreide sogokan, puntige janur,en flexibele LUK. Met behulp van ri pandan zal de 'dha' eruit zienonderscheidend met zijn rechte, dichte gandhik. Zijn tikel alisis in een eenvoudige vorm (Wirosoekadga, 1985: 38-39).

Het koninkrijk Pajang was een relatief kort leven beschoren(1551-1582 n.Chr.), dus er zijn zeer weinig gegevens over het bestaan van keris in die tijd. Zelfs de keris kan worden gezegddat ze zeldzaam zijn en zelden worden aangetroffen (Empu Totok Brojoningrat,interview, 2010). Gebaseerd op de noten van Mantri Pande Mas

Ngabehi Wirosoekadga, Tangguh Pajang vermeldt alleenéén meester, namelijk Empu Umyang, en zijn vrienden. Nogtijdens de overgang van Pajang naar Mataram was ereen meester genaamd Arya Japan (Wirosoekadga, 1985: 38).

Ondertussen legde S. Suryountoro uit dat de meesters vanPajang waren Empu Umyang en Empu Cablak (1978: 21).

In Tangguh Sepuh kwam het relatief vaker voor kerismet tinatah in de vorm van floramotieven, dieren, rerajahan,of anderen. In die tijd werden tinatah singa keris in toenemende matepopulair en goed ontwikkeld. De ontwikkeling van tinatah

Singa keris kan worden geïdentificeerd door hun combinatie met andere motieven, zoals het oppakken van een motief dat is afgeleid van bloemenen planten (Arifin, 2006: 228). 

Dit zijn bijvoorbeeld: deLung Anggrek, De Sekar Melati, De Sekar Setaman, De LongKamarrogant, De lung pakis.

4. Categorie van Tangguh Madya Sepuh

Kerissen geclassificeerd als Tangguh Madya Sepuh omvatten Tangguh Mataram

Senopaten69, Mataram Sultan Agung en Amangkurat.

Dekeris wereld ontwikkelde zich snel, vooral tijdens de MataramSenopaten en Mataram Sultan Agung perioden (Van Haryogiurit,2006: 354).

De algemene kenmerken van de Tangguh Madya SepuhKeris zijn als volgt.

a. De tangguhe Mataram Senopaten

De Pasikutan zijn prigel en stereg met zwart-blauwachtigIJzer (Nyamber Lilen). De pamor is pandes en ngawat(Hasrinuksmo,2008: 462). Het heeft een mooie en flexibele(luwes) vorm. Als het het rechte dolk lijkt, ziet het eruitmild en diep dik. De omvang is zorgwekkend, dus hetzal mooi zijn als het wordt waargenomen. Het heeft zwart-blauwachtig ijzermet een uitgebalanceerd mengsel (Koesni, 1979: 96). In het algemeende Tangguh Mataram Senopaten keris draagt nog steeds dekarakter van de vorm van de Majapahit; het wordt veroorzaakt doorde invloed van de ambachtelijke meesters in de tijdperken vanMataram Senopaten zijn de Empu van Majapahit of hunnakomelingen. Een van de empu Majapahit die diende tot het tijdperk van Mataram Senopaten was Empu Supa Anom ofEmpu Kinom. Wanneer een leeuwmotief er gracieus, netjes enslank maar met een hoog detailniveau, de kop van de leeuwlijkt te staan lijkt op een leeuwmotief uit het Majapahit-tijdperk.

b. De Tangguh Mataram Sultan Agung

Aanzienlijke vooruitgang op het gebied van keris heeft plaatsgevonden tijdens de

de Mataram-periode, vooral tijdens de Mataramkoning, Sultan Agung Hanyakrakusuma (1591-1645)(Kusni, 1979: 99). Ondanks het feit dat hij op eenjonge leeftijd, 22 jaar oud, was Sultan Agung niet alleenin staat om de regering en het leger te leiden, maar ookbedreven in het ontwikkelen van cultuur (Raffles, 1817: 509). De Keris-cultuur bereikte zijn hoogtepunt van pracht en praal tijdens zijn

bewind. In die tijd werden veel namen van beroemde meesters geregistreerd.

Er werd geregistreerd dat 800 mensen bekend werden als'Empu Pakelun' onder leiding van negen 'Empu Jegeneng', Namli EmpuKi Nom, Empu Legi, Empu Tepas, Empu Luwing, EmpuGuling, Empu Tandung, Empu Anjeer, Empu Gede, Andh

Empu Mai (Hasrinuxmo, 2008: 63).

Sultan Agung Hanyakrakusuma gaf graag kerissen cadeauaan zijn ondergeschikte koninkrijken of aan naburige koningenom zijn politieke legitimiteit te versterken. Zoals we weten, is er eenvan het meesterwerk keris genaamd Si Ginje werd gegeven aan deKoning van Riau Lingga (later het erfstuk van deJambi Sultanaat) als teken van vriendschap. Sultan AgungHanyakrakusuma gaf ook beloningen (geschenken) aan familieleden,hovelingenzonen, en grote of kleine hovelingen diediensten naar Mataram. Wat is vastgelegd is alsvolgt. Soldaten lurah naar soldaten ontvangen beloningen in devorm van speren of dolken ingelegd met gouden sinerasah met

afbeeldingen van sada sak ler, sapit landak of drietand; 2) officierenen Penewu Mantri ontvangen gouden Sinerasah-erfstukken met afbeeldingen van olifanten en leeuwen ; 3) Troepenleiders enWadana Kaliwon werden beloond met erfstukken versierd

met gouden sinerasah in de vorm van wijnstokken en bladeren motieven;

en 4) De zonen van koninklijke verwanten of patih dalem warenbeloond met keris versierd met sinerasah in orchideeënmotief (Koesni, 1979: 99-100).

Het evenement van het geven van geschenken in de vorm van keris aan de

ondergeschikten van de koning tijdens de Mataram-periode , diewas vrij beroemd was na de opstand van hertog BergolaII in Pati was ingetogen. De sultan schonk veel erfstukkenKeris Tinatah volgens het niveau van hun respectievelijke posities.

Van deze erfstukkerissen is de meest bekendede olifant leeuw keris, die het jaar markeert waarin Pati werdvernietigd. De olifant leeuw keris symboliseert het jaar

getal olifant = 8, leeuw = 5, curiga (keris) = 5, enkelvoud= 1. Omdat het jaartalsymbool altijd wordt gelezenachterwaarts, is deze berekening bedoeld als 1558 in deJavaanse kalender (Haryoguaritno, 2006: 248-249).

Zijn liefde voor erfstukken en de gewoonte om geschenkente geven in de vorm van keris en andere Tosan Aji laat zien datSultan Agung is een figuur die een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling van de kunst van het maken van kerissen en andere Tosan Aji(Haryoguritno, 2006: 32).

Keris en tosan aji gemaakt door Tangguh Mataram SultanAgung is tot nu toe de meest voorkomende in degemeenschap in vergelijking met vorige of post-tangguh. Alsvoor de Naga of Singa keris is Tangguh Sultan Agung ook meestalversierd met tinatah Singa in verschillende vormen (dhapur),vooral de dhapur singa lar, dhapur olifant leeuw, enDhapur Singha Barang.

De pasikutan is plat (passend, knap en aangenaamvoor het oog), het ijzer is rauw; De Pamor is helder(Hasrinuksmo, 2008: 462). Over het algemeen is de Tangguh Mataram

Sultan Agung keris verschilt niet veel van deTangguh Mataram Senopaten. Het verschil zit hem alleen inhet ijzermateriaal, dat licht ruw is, maar zeer rijk aanpamor (Koesni, 1979: 96). Als er een leeuwmotief is, ziet het eruitprachtigeingewikkeld en gedetailleerd, de figuur van de leeuwmotief ziet er harmonieus uit en wordt over het algemeen gecombineerd metedele metalen. Het leeuwenmotief ziet er over het algemeen onstuimig uiten waardig. De borst van de leeuw zwelt op en ziet er vol uit; debek van de leeuw gaapt en bijt in een gouden knikker of een edelsteen

maar ziet er waardig uit. De kwaliteit is uitstekend en dat is te zieneen hoog detailniveau. Over het algemeen te vinden in een combinatievan gestileerde manenornamenten met prachtige wijnrankenmotieven.

c. De tangguh Mataram Amangkurat

Zijn pasikutan ziet er woest (galak) en birawa uit; zijn ijzeris rauw; met kemambang pamor. De tangguhe MataramAmangkuratan wordt ook wel Tangguh Kartasura genoemd

(Hasrinuksmo, 2008: 462-463). De empu in deze periodewaren: Empu Lujuguna II72 en Empu Brajaguna I73, diewerden verplaatst uit Madura (Hasrinuksmo, 2008: 156).

Gewoonlijk wordt het gevonden met een wazige kleur op zijn pamor;het ijzer is ruw en heeft een witachtige en ruwe huidskleur;De grootte van de keris is groot en lang (corok), de afwerkingpatroon is agal. De Tangguh Amangkurat kerissen zijn zelden

stichten. Die kerissen uit het tijdperk van Mataram Amangkuratwerden zelden gevonden versierd met houtsnijwerk (tinatah),inclusivede leeuw Tinatah Keris. Misschien omdat deperiode was instabiel en er waren veel rellen, decreativiteit was slecht ontwikkeld.

d. De Tangguh Cirebon

De Tangguh Cirebon heeft een wingit Pasikutan met eenmediumgrote. Het ziet er elegant en aangenaam uit; Het lemmet isdun en gebruikt zelden variaties (ada-ada); Het ijzer is zwartbruinen onder de indruk als droog vanwege de meeststalen ingrediënten. De pamor is geclassificeerd als kelem (donker)en uitbreiden. De ganja is dun met een korte sirah cecak(Hasrinuksmo, 2008: 463). Als er een leeuwmotief op staathet, het ziet er flexibel, netjes en mooi uit, en over het algemeen,Het snijwerk van de leeuwenkop is behoorlijk gevormd. Het patroongesneden is relatief glad en heeft een karakter datlijkt op de stijl van de keris uit de Mataram-periode.

5. De categorie van Tangguh Anem (Nem-neman)

Tangguh nem-neman wordt uitgelegd in De Serat Centini. Volgensaan de term 'nem-neman' (van het woord anem of nom,wat 'jong' betekent), is bedoeld als een categorisering van keriswaarvan de periode nog als betrekkelijk nieuw werd beschouwd, zo wordt gesteldals een 'jonge keris' of een jonge kerisperiode, aangepast aan de stijlen smaak van meesters en meer recente samenleving (Arifin, 2006: 146).

Tangguh Nem-neman is de laatste periodisering of veerkrachtvan de Mataram Kartasura, P.B. Surakarta, en H.B. Gekwalificeerdperioden als de resterende koninkrijken op Java. Keris die geclassificeerd zijn zoals Tangguh Anem of Nem-neman Tangguh Mataram zijn Surakarta (bekend als Tangguh P.B. Surakarta), Yogyakarta Sultanaat (Omkerend H.B. Yogyakarta) en Pakualaman (Yogyakarta).

a. De Tangguh Surakarta

De Tangguh Surakarta keris kan worden afgeleid uit depasikutan, dat is dedolk birawa, en mannelijk (elegant,aantrekkelijk, aangenaam en mannelijk). Het ijzer is rauw, het ijzer is rauw, het ijzerpamor is mubyar met zijn ganja met behulp van tungkakan (Hasrinuksmo,2008: 463). De keris Surakarta kan ook wordenafgeleid uit de vorm van het lemmet die gelijkmatig anggodong ispohung (vanwege het rechte lemmet), dik, en ziet er erg goed uitstevig, het ziet er sterk uit. Zijn pamor gloeit helder

(mubyar) meestal gemaakt van de meteoriet die in dePrambanan gebied, ook wel bekend als Prambanan's pamor.

De beroemde empu in de periode van Surakarta zijn: Empu Brajaguna II, Empu Brajaguna IIIII75, Empu Tirthadangsa, Empu Jayasukadga, Empu Singavijaya, Empu Brajasetama, Empu Brajakarya, Empu Japan, Empu Brajasetika, empu Virasukadga, empu mangunmalela, Empu Risovijaya, en Empu Karang Mustapa (Hasrinuxmo, 2008: 156-157). Naast de beroemdemeesters die in het paleis dienden, daar in de periode vannem-neman waren er de empu van dorpen (ndusun) dieactief kerissen maakte.

De tinatah singa kerisin de Tangguh P.B. Surakarta wordt vaak gecombineerd

met edele metalen, maar sommige zijn niet versierd metedele metalen.

b. De Tangguh Yogyakarta

De stijl van Tangguh Yogyakarta is vergelijkbaar met TangguhMajapahit. Zijn pasikutan is wingit en prigel. Het ijzer issmelten (lumer), en voelt glad aan bij aanraking.

De bevestiging van de pamor op het blad is pandes enngawat (stevig en lijkt op een draad); een deel van zijn pamorvormen zijn vezelig (mrambut). De lengte van het lemmet ismedium, slank groeiend tot het einde dat onder de indruk isals puntig. Zijn Luk is niet te diep. Zijn gan dhik is schuinen kort (Hasrinuksmo, 2008: 463).

Te empu of thangguh yogyakarta aarey: empuMangkudahana, Empu Taruna Dahana, EmpuSupasetika,Empu Karyodikrama, En Empu Supavinangun(Hasrinuksmo, 2008: 157). 

De keris van TangguhKasultanan Yogyakarta kwam van dezelfde dichtbijperiode en leeftijd als Tangguh P.B. Surakarta, en beide zijn

gecategoriseerd als Tangguh Nem-neman. Er is echter wel eeneen primair verschil tussen de tangguh H.B. Yogyakartaen de keris met leeuwvormig houtsnijwerk (tinatahsinga). Het lemmet van Tangguh Yogyakarta keris is relatiefKleiner, slanker en dunner dan de Tangguh Surakarta keris. Daarom heeft het Naga of Singa ook

een kleinere gestalte. Het lichaam van de leeuw zag er mager uit, maar leekstevig gepluimd; de cecawian op het leeuwenmotiefis dik met eenvoudige gesneden motieven. Over het algemeen is de sculptuur op de Tangguh Yogyakarta keris rustigeren ziet er soepel, soepel en hoffelijk uit.

David Gallas 4/3/2024